Rust vinden bij God

Help! Ik weet het echt niet meer!

Dit is vast iets wat jullie allemaal wel herkennen! Een "help! Wat nu?!" elke ouder zal dit vroeg of laat een keer hebben, ik had het laatst. Al maanden tob ik met mijn gezondheid. Als moeder kun je eigenlijk niet ziek zijn, je moet altijd doorgaan, de boel draaiende houden. Je kent het vast, huishouden, voor de kids zorgen.. het gaat elke dag door. Het was zo dat ik vaak geen auto kon rijden, niet kon voorlezen, vaak niet naar buiten kon omdat mijn ogen het daglicht niet konden verdragen. Als moeder kan dit natuurlijk niet. De kids willen toch gebracht en gehaald worden van en naar sport, speelafspraakjes etc. Dit herkennen jullie vast!

En dan komt het moment dat je denkt: "Help! Ik weet het nu echt niet meer!"
Mijn gezin heeft voor me gebeden, maar het leek wel alsof er geen antwoord kwam. We (ook mijn kinderen) hebben vaker voor zieken gebeden en genezingen gezien en God horen spreken. Hoe leg ik dit aan de kids uit? Dat we niet altijd gelijk een antwoord horen? Maar dan ineens.. op het moment dat ik de MRI-scanner ingeschoven werd kwam ineens psalm 23 in mijn gedachten: De HERE is mijn herder, mij ontbreekt niets; Hij doet mij nederliggen in grazige weiden; Hij voert mij aan rustige wateren; Hij verkwikt mijn ziel. In gedachten herhaal psalm 23 een aantal keer. Heer, verkwik mijn ziel, geef me kracht! 

Ineens besef ik me dat ik me soms gek laat maken door alles wat er gebeurd maar dat ik bij God mag schuilen en uitrusten. Hij wil me brengen naar grazige weiden, alleen bij Hem vind ik volledige rust en vrede. Dat is het! Soms laten we ons gek maken door de dagelijkse dingen, maar bij Hem is rust en vrede. Een vrede die alle verstand te boven gaat! Een vrede die we in elke situatie kunnen ervaren. Vrede omdat God bij ons is. Een les die ik vaak aan mijn kinderen mee geef, maar soms zelf zo hard nodig heb!